βεβαίωση

βεβαίωση
Η δήλωση ενός προσώπου ή μιας αρχής για την ύπαρξη ή ανυπαρξία μιας κατάστασης ή ενός γεγονότος. Ενδιαφέρει το δίκαιο από πολλές απόψεις και αναφέρεται πολύ συχνά στους νόμους, ως αναγκαία προϋπόθεση για τη δημιουργία ή τη μεταβολή μιας έννομης σχέσης, π.χ. για να μεταγραφεί η αποδοχή της κληρονομιάς, πρέπει να βεβαιωθεί ο θάνατος του κληρονομούμενου. Η β. της υπηρεσίας τους δίνει στους δημόσιους υπάλληλους τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν την ιδιότητά τους όπου τους χρειάζεται. Η ιατρική β. δίνει τη δυνατότητα στον άρρωστο να πάρει άδεια από την εργασία του κλπ. Σε πολλές περιπτώσεις, ο ενδιαφερόμενος μπορεί να ζητήσει από το δικαστήριο τη β. ενός γεγονότος ή μιας κατάστασης, π.χ. γέννησης, γάμου, θανάτου κλπ., αν δεν έχει συνταχθεί κανονικά ληξιαρχική πράξη για οποιονδήποτε λόγο, της παύσης της πληρεξουσιότητας ή εντολής για να κηρυχθεί ανίσχυρο το έγγραφο με το οποίο δόθηκε, της ανυπαρξίας κληρονόμων μιας περιουσίας προκειμένου να περιέλθει στο δημόσιο κλπ. Από την άποψη του ποινικού δικαίου, η ψευδής β. τιμωρείται σε πολλές περιπτώσεις, όπως όταν περιέχεται σε καταθέσεις μαρτύρων, πραγματογνωμόνων, διερμηνέων, στην περίπτωση που κάποιος κατορθώνει με απάτη να βεβαιωθεί σε δημόσιο έγγραφο γεγονός με έννομες συνέπειες. Επίσης, και στην περίπτωση ψεύτικων β. γιατρών, φαρμακοποιών, χημικών και μαιών.
* * *
η (AM βεβαίωσις) [βεβαιώ]
1. επικύρωση, επιβεβαίωση
2. καθορισμός, εξακρίβωση
νεοελλ.
1. επίσημο υπηρεσιακό έγγραφο που χορηγείται στον ενδιαφερόμενο για θέματα υπηρεσιακής κατάστασης κ.λπ.
2. η γνώση που δεν αποτελεί πλήρη απόδειξη αλλά συνοδεύεται από κάποιο δισταγμό του δικαστή
3. φρ. «ένορκη βεβαίωση» — κατάθεση του μάρτυρα ενώπιον ειρηνοδίκη ή συμβολαιογράφου
αρχ.-μσν.
στερέωση, εξασφάλιση
μσν.
ασφάλεια, σιγουριά
αρχ.
1. (νομ.) εγγύηση
2. φρ. «εἰς βεβαίωσιν» — εις το διηνεκές, επ' άπειρον
3. φρ. «βεβαιώσεως δίκη» — δίκη σχετική με την επίλυση οικονομικών διαφόρων που διεξαγόταν ενώπιον των θεσμοθετών.

Dictionary of Greek. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • βεβαίωση — η η πιστοποίηση, η επικύρωση, η οριστική εξακρίβωση: Χρειάζεσαι βεβαίωση γιατρού για να γραφτείς στο σύλλογο ως αθλητής …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • βεβαιώσῃ — βεβαιώσηι , βεβαίωσις confirmation fem dat sg (epic) βεβαιόω confirm aor subj mid 2nd sg βεβαιόω confirm aor subj act 3rd sg βεβαιόω confirm fut ind mid 2nd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • βεβαιώσηι — βεβαίωσις confirmation fem dat sg (epic) βεβαιώσῃ , βεβαιόω confirm aor subj mid 2nd sg βεβαιώσῃ , βεβαιόω confirm aor subj act 3rd sg βεβαιώσῃ , βεβαιόω confirm fut ind mid 2nd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • απόδειξη — (Μαθημ.).Στα μαθηματικά, λέγοντας α. εννοούμε τη συναγωγή από μερικές προϋποθέσεις (υπόθεση) κάποιου συμπεράσματος (θέση) με τη βοήθεια ορισμένων και εντελώς καθορισμένων κανόνων. Έτσι, στο περίφημο θεώρημα του Πυθαγόρα, η υπόθεση είναι ότι ένα… …   Dictionary of Greek

  • διαβεβαίωση — η (AM διαβεβαίωσις) 1. η επιβεβαίωση, η πλήρης πιστοποίηση, η ρητή υπόσχεση 2. (για κληρικούς) α) η βεβαίωση ότι θα πουν την αλήθεια ενώπιον δικαστηρίου τοποθετούν το δεξί χέρι στο στήθος και όχι επί τού Ευαγγελίου, όπως οι λαϊκοί β) η επίσημη… …   Dictionary of Greek

  • εσύ — (ΑΜ σύ Α και επικ. τύπος τύνη, λακων. τούνη, δωρ. τύ, βοιωτ. τού) προσ. αντων. β προσ. νεοελλ. 1. η ονομαστική χρησιμοποιείται κυρίως για έμφαση ή αντιδιαστολή («εσύ τό λες αυτό, κανείς άλλος») 2. οι πλάγιες πτώσεις συντάσσονται πάντοτε με ρήμα… …   Dictionary of Greek

  • ληξιαρχικός — ή, ό (Α ληξιαρχικός, ή, όν) [ληξίαρχος] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ληξίαρχο ή στο ληξιαρχείο νεοελλ. αυτός που χρησιμεύει για βεβαίωση γεγονότων σχετικών με την αστική κατάσταση τών πολιτών, όπως γεννήσεων, βαπτίσεων, θανάτων, γάμων… …   Dictionary of Greek

  • μεν — (Maine). Ιστορική περιοχή της βορειοδυτικής Γαλλίας. Αντιστοιχεί σε μεγάλο μέρος στους σημερινούς νομούς Σαρτ και Μαγέν. Το έδαφος είναι ως επί το πλείστον πεδινό και κυματοειδές και διαρρέεται από διάφορους ποταμούς (Σαρτ, Μαγέν και Λουάρ), οι… …   Dictionary of Greek

  • μονή — Βλ. λ. μοναστήρι ή μονή. * * * η (ΑΜ μονή) 1. μοναστήρι 2. τόπος διαμονής, κατάλυμα («ἐν τῇ οἰκίᾳ τοῡ πατρός μου μοναὶ πολλαί εἰσιν», ΚΔ) 3. τόπος στον οποίο μένει ή σταθμεύει κανείς προσωρινά, χάνι, πανδοχείο («τέτμηται δὲ διὰ τῶν μονῶν ἡ ὁδός» …   Dictionary of Greek

  • συγχειρογραφώ — έω, Α 1. συντάσσω χειρόγραφο ή έγγραφο μαζί ή συγχρόνως με κάποιον 2. (κυρίως) συμπράττω ως μάρτυρας ή εγγυητής σε έγγραφη βεβαίωση. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + χειρογραφῶ «γράφω ιδιοχείρως, δίνω έγγραφη βεβαίωση»] …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”